Συγκλονισμένη η ελληνική και η κυπριακή κοινωνία παρακολουθεί την κορύφωση
μιας φωτιάς που σταθερά και γοργά (τον τελευταίο καιρό) αναζωπυρωνόταν στους
κόρφους της. Η φασιστική δράση της Χρυσής Αυγής, αυτού του εκτρώματος της
πολιτικής σκηνής που ο λαός της Ελλάδας «προίκισε» με 600000 ψήφους έφτασε στη
«τελική λύση», στη δολοφονία του διαφορετικού.
Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα δεν ήταν ένα αναπάντεχο γεγονός σε μια κοινωνία
που ζούσε τις δράσεις και τις πρακτικές τη νεοναζιστικής οργάνωσης εδώ και
καιρό. Μπαίνοντας στη βουλή και «μεθυσμένοι από τη ψήφο που τους έδωσε η
απογοητευμένη από την πολιτική, ελληνική κοινωνία άρχισαν να υλοποιούν τις
πραγματικές τους επιδιώξεις[1].
Συγκρούσεις με αλλοδαπούς, συσσίτια και βοήθεια ντυμένες με ρατσιστικό
περιεχόμενο, ξυλοδαρμούς ομοφυλοφίλων και οτιδήποτε διαφορετικό σύμφωνα με τις
προσταγές μιας ιδεολογίας μίσους και αίματος.
Το αυγό δεν άργησε να εκκολαφθεί και το μίσος και το αίμα να ξεχυθεί στις
γειτονιές της Ελλάδας. Η πολιτική δολοφονία, διότι περί αυτού πρόκειται, δεν
είναι παρατραβηγμένη στο φασισμό και στο ναζισμό. Είναι η εύκολη λύση
ξεμπερδέματος με καθετί που «μολύνει» την καθάρια φυλή, το καθάριο αίμα, την
«εθνική» προσταγή, την μία και μοναδική αλήθεια, την αλήθεια της τρομοκρατίας.
Οι ευθύνες πολλές και ασήκωτες σε μια κοινωνία που κώφευε στα σημάδια των
καιρών. Σημάδια που ξανάδε που ξανάζησε και που τα άφησε να περνούν χωρίς δίνει
σημασία.. «ακραίοι!» έλεγε, «και από τη μια και από την άλλη» Εύκολη λύση στο
πολιτικό ξεπεσμό της διατήρησης του παλαιοκομματικού κατεστημένου ως το «κέντρο»
χωρίς ακρότητες και συγκρούσεις.. Εύκολη λύση στη διατήρηση του κατεστημένου
και ενός οικονομικού συστήματος που εξωθεί πλέον, χωρίς ίχνος μεταφορικής
έννοιας, στο θάνατο.
Ο φασισμός δεν έφυγε ποτέ, υπήρχε και σιγόβραζε μέσα στα καζάνια των
φιλοχουντικών, των νοσταλγών της μοναρχίας και των ξερονησιών, των υποστηρικτών
της ΕΟΚΑ Β∙ σιγόβραζε στα μαγειρεία του ρατσισμού και του εθνικισμού. Η Χρυσή
Αυγή δεν γεννήθηκε μέσα σε μια μέρα. Την ήξεραν τη γνώριζαν και την έβλεπαν.
Δεν θα βάλουμε όλους σε ένα τσουβάλι. Υπήρχαν και υπάρχουν οι δυνάμεις που
έβλεπαν το κακό, που προειδοποιούσαν και που έτρωγαν ξύλο από του εθνοσωτήρες
της Χ.Α που ήρθαν να διώξουν τους «αλήτες πολιτικούς». Τους «αλήτες πολιτικούς»
που τους «ανάγιωναν» σε ασφαλές περιβάλλον της απάθειας, της δήθεν «σύγκρουσης
των άκρων» και των ελεγχόμενων ΜΜΕ. Οι «αλήτες πολιτικοί» και όλοι αυτοί που
μιλούσαν για τους αλλοδαπούς που έπαιρναν επιδόματα, που κατέβαιναν σε πορείες δίπλα
στο ΕΛΑΜ, που καταψήφιζαν τις αιτίες του πραξικοπήματος που οδήγησαν στην
εισβολή μη αποδεχόμενοι τις ευθύνες του φασισμού, που τιμούν ακόμα τον αρχηγό
της ΕΟΚΑ Β και ολετήρα της Κύπρου Γρίβα, που τιμούν παράλληλα με τους πεσόντες
του πραξικοπήματος και τους πραξικοπηματίες διότι ήταν σε διαταγμένη αποστολή[2] (σαν μια "παρωδία" της υπεράσπισης του Άιχμαν[3]), που
έλεγαν το ελαμ(δεν το γράφω με κεφαλαία αρνούμαι!) «καλά παιδιά»[4], που τα
έβαλαν τώρα με τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας την ίδια ώρα που οι ίδιοι
καλά καλά δεν την κατέχουν, όλοι αυτοί λοιπόν ποτίζουν το δέντρο του φασισμού.
Η επίφαση της ελεύθερης έκφρασης ως δικαιολογία της φασιστικής έκφρασης και
δράσης πρέπει να σταματήσει. Το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση δεν είναι
ουδέτερο και αποκομμένο από τα υπόλοιπα δικαιώματα και ελευθερίες που μια
δημοκρατία σέβεται και προστατεύει. Είναι απόλυτα συνυφασμένο και κατοχυρωμένο
σε δημοκρατίες που σέβονται και υπερασπίζονται όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα και
ελευθερίες. Δεν μπορείς από τη μια να λες ότι έχω δικαίωμα έκφρασης και από την
άλλη να μην αποδέχεσαι τον άλλο, να μην σέβεσαι τη διαφορετικότητα του, να μην
δέχεσαι τις πολιτικές πεποιθήσεις του και το πιο βάρβαρο από όλα το οποίο
κατέδειξε η άγρια δολοφονία του Φύσσα, να μην σέβεσαι το δικαίωμα στη ζωή! Η
επιμονή για την έκφραση διαφορετικής άποψης όταν αυτή η άποψη παραπέμπει σε
ναζιστικού τύπου κινήματα αντίκειται στους όρους που μια δημοκρατία λειτουργεί.
Άρα οι δικαιολογίες που προφασίζονται για να μην βγούν εκτός νόμου αυτού του
είδους οργανώσεις είναι και άστοχες και στερούνται και νομικού αλλά και ηθικού
υπόβαθρου.
Κύπρος και Ελλάδα έζησαν στο «πετσί» τους τις συνέπειες του εθνικισμού και
του φασισμού, δεν έχουμε δικαιολογία να αφήνουμε τα εκτρώματα να συνεχίζουν να
δρούν. Δεν έχουμε δικαιολογία να συνεχίζουμε να ποτίζουμε αυτό το δέντρο που τους
καρπούς του γεύτηκαν πρώτα οι μετανάστες, μετά τα μέλη της ΚΝΕ και τώρα ο
αδικοχαμένος Παύλος. Μετά ποιος;; Ποιος ακολουθεί;; Εγώ ;; Εσύ;; Το παιδί σου;;
Έχουμε χρέος να σταματήσουμε αυτό τον εφιάλτη πριν να είναι αργά. Την ίδια μέρα
της επετείου του θανάτου του Μάνου Λοΐζου ο φασισμός κτύπησε ξανά θυμίζοντας τη
διαχρονικότητα του στίχου του γνωστού τραγουδιού του και το οποίο πρέπει να μας
αφυπνίζει όλους!.. «Δεν θα περάσει ο φασισμός!»
Δωρόθεος Δωροθέου
Πολιτικός Επιστήμονας
Μεταπτυχιακός φοιτητής
Επικοινωνίας και Δημοσιογραφίας του
ΑΠΚΥ
[1] Είναι γνωστή η φράση του Κασιδιάρη
για την άνετη οπλοκατοχή και την «κάλυψη» που δίνει ο κοινοβουλευτισμός, φράση
την οποία «δανείστηκε» από τον γνωστό ειδικό για την προπαγάνδα στο ναζιστικό
κόμμα Κέμπελ.
[2] Όπως δήλωσε ο νυν Υπουργός
Εσωτερικών Σ.Χάσικος ο οποίος τίμησε με την παρουσία του το θάνατο των
Λοκατζήδων που εισέβαλαν στο προεδρικό στις 15/7/1974. Θυμίζουμε ότι η
«υπεράσπιση» των ναζιστών εγκληματιών πολέμου στη δίκη της Νυρεμβέργης χρησιμοποίησης
την εντεταλμένη αποστολή η οποία όμως δεν αποδέχθηκε το δικαστήριο. Συνεπώς, με
δεδομένο ότι στις τάξεις των ΛΟΚ υπήρχαν πολιτικά κριτήρια για εισδοχή η
«υπεράσπιση» των πραξικοπηματιών είναι ολίγο τι βλασφημία για όσους έδωσαν τη
ζωή τους κατά του φασιστικού πραξικοπήματος της 15ης του Ιούλη.
[4] Δηλώσεις Αρχ. Κύπρου μετά από
συνάντηση με μέλη του ελαμ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου