Εκεί στο Νότο

Ήχησαν και αυτό τον Ιούλιο οι καταραμένες σειρήνες..να μας θυμίζουν ότι η ιστορία δεν αλλάζει με συνθήματα και ευχολόγια, ούτε με προφητείες (το βίον του Παίσιου τον έχει ο Φιλελεύθερος σε προσφορά- τυχαίο;). Συνηθίσαμε την κατοχή, συνηθίσαμε το «κυπριακό» να είναι στο dna μας.. τι θα γίνει αν ξυπνήσουμε και είναι λυμένο;; Πως θα ζήσουμε μετά από αυτό; Και οι καριέρες που έκτισαν τόσοι και τόσοι από τη διαίρεση και την διαιώνιση της, τι θα απογίνουν;; Βολευτήκαμε σε μια διαιρεμένη μισή πατρίδα, με μια Κυπριακή Δημοκρατία σε έκτακτη ανάγκη (διότι η κανονική δεν είναι όπως είναι σήμερα- έχει τκ αντιπρόεδρο, τκ βουλευτές, τκ υπουργούς, δημόσιους υπαλλήλους, επεμβατικά δικαιώματα της Τουρκίας, Τουρδύκ..κ.α) άραγε για αυτή μιλούν και ωρύονται για τη συνέχιση της ή της κανονικής;; Βολευτήκαμε σε «νέες στρατηγικές (ιμίσιημου) να επιδείξουμε πυγμή και σθένος στα διεθνή φόρα και να βάλουμε την Τουρκία στο σκαμνί…(για γέλια είμαστε και εν και πολιτικοί και άνθρωποι με γνώσεις που τα λαλούν, τούτο εν το τραγικό). Βολευτήκαμε στην «αδιαλλαξία», να φταίνε οι «άλλοι»..οι «άφρονες», οι συνομώτες, κάποιοι χουντικοί, κάποιοι..χωρίς ονόματα και αριθμό…ουδέποτε εμείς! 

Βολευτήκαμε με μισές αλήθειες να τιμούμε θύτες και θύματα μαζί, να ανεχόμαστε φασιστικά μορφώματα όταν τιμούμε τους ήρωες της Δημοκρατίας, να το θεωρούμε «ατυχές γεγονός» ή όπως είπε ο αμετανόητος χουντικός της Πολιτικής Αεροπορίας «ο αγώνας της Εθνικής Φρουράς για την αποκατάσταση της δημοκρατίας» (ναι..τζιαμέ εφτάσαμε!).

Βολευτήκαμε σε εθνικιστικές εξάρσεις..να φέρει την ελληνική μεραρχία ο ένας, να κλείσει τα οδοφράγματα ο άλλος..να τους δείξουμε…να δουν τι θα πάθουν! (ότι τζαι να πάθουμε δεν θα μάθουμε σε τούντο τόπο). Βολευτήκαμε σε εθνικές αγκάλες και ακροδεξιά βαρίδια..από τον απογαλακτισμό πήραμε τον Κοτζιά στο Υπουργικό, ο Τσαβούσογλου που την άλλη…οι μητέρες σε πρώτο πλάνο…!

Τέλος, βολευτήκαμε με τον Νότο και όπως μας είπε και ο ΓΓ του ΟΗΕ «καλή τύχη Νότιοι…» ούτε καν νότιοι της «Κυπριακής Δημοκρατίας σε έκτακτη ανάγκη» δεν μας είπε.. ο συνωμότης…! Ελπίδα καμία Νότιοι…του χρόνου θα ακούσουμε πάλι τις σειρήνες…πάλι τους λόγους…τα συνθήματα…τις εθνικιστικές παλαβομάρες…τις νέες στρατηγικές…η μόνη στρατηγική που φαίνεται να πετυχαίνει είναι του μακαρίτη του Ντεγκτάς…το 63-64 μιλούσε για δύο κράτη και καλή γειτνίαση (και «εφαρμογή» από τους ε/κ, δηλ. αναμονή και κάποτε θα τα κάμουν μαντάρα και θα το πετύχουμε- την εφαρμόσαμε 100%) μετά μιλούσε ότι το κυπριακό θα το λύσει ο χρόνος, 43 χρόνια μετά άρχισε ήδη να λύνεται χρονικά!

Σε τούτο το τόπο που ευλογήθηκε με απίστευτες ομορφιές δυστυχώς δεν ευλογήθηκε με νούσιμους πατριώτες αλλά με άφρονες! Η έννοια μας να φταίξει ο άλλος, να επιβληθούμε στον άλλο, να επιβάλλουμε το δικό μας έθνος πάνω στο δικό του, να επιβάλουμε τη δική μας ιστορία πάνω στη δική του. τη δική μας σημαία πάνω στη δική του. Το τραγελαφικό, το είδα έντονα το 2004 και ακόμα το βλέπω, όσοι για χρόνια περιφρονούσαν τη κυπριακή σημαία, που ουδέποτε την κράτησαν, να την «υψώνουν» και να φωνάζουν ότι δεν πρέπει να χαθεί η κρατική μας υπόσταση το κράτος μας, η σημαία μας! Μετά την μπόρα φυσικά την «αφήνουν» αφού δεν τους εκφράζει, ουδέποτε τους έκφραζε.. Ο άδρωπος εν ο τόπος τζαι ο τόπος εν ο άδρωπος λέει μια παροιμία. Για μας δεν ισχύει, μένουμε εδώ κοιτάμε αλλού, μια συνεχής αναζήτηση της ταυτότητας μας και ας λέει το dna μας ότι είμαστε πολυπολιτισμικοί ιθαγενείς!

Υστ.: Μηδέν εγγυήσεις μηδέν στρατός…μηδέν από μηδέν μηδέν…σε περίπτωση λύσης (λέμε τώρα…!) εγώ θέλω ασφάλεια και προστασία και από τους δικούς μας τους «μουτζαχετίν»…που ήδη δείχνουν ότι θα τουμπάρουν την όποια λύση δεν «ρίχνει» τον εχθρό στη θάλασσα!